Persoonlijk verhaal Ellen Gerrits: in een achtbaan
Geplaatst: 17 januari

< Terug naar overzicht

Op 28 april 2019 overleed Gerrit Brienen uit Beugen. Hij wordt in eerste instantie overgebracht naar het uitvaartcentrum van Schrijen in Boxmeer, maar wordt daarna opgebaard in zijn eigen vertrouwde omgeving. De crematie vindt op 3 mei 2019 plaats bij Buitenplaats Zevenhutten. Ellen Gerrits-Brienen, de dochter vertelt haar persoonlijke verhaal.

 

Vanaf begin dit jaar (2019) had pap steeds vaker stekende hoofdpijn, maar ach dat gaat ook wel weer over… Nooit gedacht dat we daardoor in deze achtbaan terecht zouden komen, waar we niet meer konden uitstappen. Op 14 februari 2019 werd het zwart voor zijn ogen tijdens een autoritje naar Boxmeer en vanaf die tijd viel hij steeds vaker. Dit leidde op 8 maart 2019 tot een opname in het ziekenhuis.

 

Er is iets te zien op de MRI-scan, maar geen klassiek beeld. Of het nu een hersentumor is, een infectie in de hersenen of een herseninfarct kan nog niet vastgesteld worden. De achtbaan slingert ons alle kanten op. Na allerlei onderzoeken werd er op 5 april een hersen-biopsie genomen in het Radboud UMC. De uitslag zou ongeveer 2-3 weken duren, maar na 5 dagen werd de diagnose al gesteld. Pap had een toxoplasmose parasiet in zijn hersenen. De medicatie werd gestart en maar hopen dat die hun werk gaan doen om te herstellen. Pap was er zeer slecht aan toe, zijn geheugen en spraak lieten hem ook in de steek wat tot zichtbare frustratie leidde.

 

Geen goed nieuws

 

Langzaam gleed hij uit onze handen. Op vrijdag 26 april 2019 werd de situatie zorgwekkend, waardoor er zaterdag een CT-scan werd gemaakt. We kregen als trieste uitslag dat er bloedingen ontstaan vanuit die zeer vervelende parasiet. De familie werd opgetrommeld om afscheid te komen nemen van pap, wat uiteraard gepaard ging met veel emotie. Na een lange dag brak de nacht aan en zoals er vaak gezegd wordt met een lach en een traan. In het bijzijn van zijn eigen gezin is hij in de vroege ochtend op zondag 28 april 2019 ingeslapen. Al vrij snel werd er telefonisch contact opgenomen met Schrijen. Zij kwamen pap ophalen en ’s middags werd er een afspraak ingepland om alles door te spreken. Piet en Martina kwamen op de afgesproken tijd en in alle rust werd alles uitgelegd en werden onze wensen gehoord.

 

Alles zelf doen

 

De achtbaan denderde door: die dag moesten alle enveloppen geschreven worden, de rouwkaarten gemaakt worden en nagedacht worden hoe we het allemaal zouden aanpakken. We besloten om alles zelf te doen; het afleggen van pap, wat onder zeer zorgvuldige begeleiding ging van Martina en William. De serre voor het opbaren thuis zelf inrichten, het bed plaatsen en ook pap op bed leggen werd door hulp van de kleinkinderen gedaan. De afscheidsdienst kwam dichterbij. De foto’s waren gesorteerd, muziek uitgezocht en deze werden naar Schrijen gestuurd, zodat zij deze samen konden voegen. Voor het afscheid nemen werd al vrij snel gekozen voor het pas verbouwde achterhuis Gasterij Onder de Panne, waar pap nog veel aan meegewerkt heeft. Ook daar werden we door Schrijen volledig in begeleidt.

 

De dag van de crematie breekt aan… Martina en William komen en pap wordt door de kleinkinderen, in de door ons uitgezochte kist gelegd. Nog even een momentje voor onszelf om afscheid te nemen en dan wordt de kist door de kleinkinderen gesloten. Ieder draait hun eigen schroefje aan, de kinderen leggen de bloemen erop en gaat pap dan de rouwauto in, op weg naar Buitenplaats Zevenhutten in Cuijk.

 

Kippenvel momentje

 

Daar werden we ontvangen door Martina en mochten we met pap plaatsnemen in de familiekamer. Alles werd nog even doorgenomen, onder het genot van een kopje koffie en glaasje fris. De kleinkinderen begeleiden pap de aula in; even een kippenvel momentje. Er waren zoveel mensen gekomen dat het niet eens meer in de aula paste. De hele afscheidsdienst deden we zelf en Martina kondigde aan wie naar voren mocht komen om hun woordje te doen. Het was een supermooi afscheid met een lach en een traan. We mochten pap nog mee wegbrengen naar de ovenruimte en daar kwam dan eindelijk die achtbaan tot stilstand! Maar gelukkig blijven de mooie herinneringen nog. We willen Schrijen Afscheid en Herinnering en dan met name Piet, Bianca, Martina en William heel erg bedanken voor het mooie en waardige afscheid wat zij samen met ons aan pap hebben gegeven. Waarbij ook zeker de kleinkinderen met hun aanhang een steentje aan bijgedragen hebben!

 

Wij danken de familie Brienen voor het delen van dit indrukwekkende verhaal.